Coraz bliżej standardu 1 Gb/s po miedzi

International Telecommunications Union poinformowało o kolejnym kroku w przyjęcia standardu dla technologii G.fast. Ta ewolucja xDSL umożliwia transmisję z prędkością do 1-1,3 Gb/s po linii miedzianej o długości do 250 m. G.fast ma szansę stać się uzupełnieniem lub następcą technologii VDSL. Ostateczne aprobata dla standardu spodziewana jest w kwietniu przyszłego roku.

http://i.wp.pl/a/f/jpeg/29023/kabel-...dz-cc-660.jpeg

To otworzy drogę do dalszych prac producentom procesorów do urządzeń abonenckich, których podaż jest warunkiem wejścia technologii na rynek. Chociaż zajmie to jeszcze sporo czasu, to jednak operatorzy - np. Telekom Austria - już dzisiaj testują możliwości nowej technologii. W realnych warunkach sieci udawało im się osiągnąć maksymalne przepływności sieci na odległość 50-100 m. Wartość na poziomie 1 Gb/s odnosi się do pełnej możliwości technologii. Split pomiędzy uplink i downlink zależy od konfiguracji sieci. Możliwa jest symetria lub asymetria łącza.

W porównaniu do VDSL2 G.fast wymaga zatem dalszego skracania długości pętli miedzianej (2-5 razy), ale potencjalnie może zwolnić tradycyjnych operatorów z najbardziej uciążliwej operacji: wymiany już istniejącej sieci budynkowej. Tym bardziej, że G.fast można zaadaptować zarówno na skrętce miedzianej, jak i kablu koncentrycznym. Dla wybranych partii istniejącej sieci miedzianej - w pewnej perspektywie - wdrożenie G.fast będzie tańsze, niż wymiana na w pełni optyczną sieć FTTH. Dodatkową korzyścią - z punktu widzenia operatorów - będzie fakt, że G.fast - podobnie jak ADSL - nie będzie wymagał skomplikowanej synchronizacji sygnału (jak VDSL), a więc możliwa będzie samoinstalacja bez udziału technika. To obniża koszty sprzedaży usługi, a zatem zwiększa jej rentowność.

G.fast będzie kompatybilne z VDSL2 i przewiduje się, że obie technologie będą współistniały na sieci, ponieważ nie wszędzie skracanie pętli i wdrożenie G.fast będzie opłacalne. Niezależnie od tego będzie rósł zasięg sieci FTTH.